கற்றல் நன்றே! கற்றல் நன்றே!

 

கற்றல் நன்றே! கற்றல் நன்றே!

 

புறநானூறு, பாடல் எண் -183

பாடியவர் – பாண்டியன் ஆரியப்படைக் கடந்த நெடுஞ்செழியன் கல்வியின் மேன்மை குறித்துப் பாடிய பாடல்.

துறை – பொதுவியல்

  மூத்தோன் அரசு கட்டில் ஏறுதல் என்ற முறைமையை நீக்கி அறிவுடையவனுக்குத்தான் அத்தகுதி உண்டு என்று குறிப்பிடப் பெற்றிருப்பதைக் காணலாம்.

        ”உற்றுழி உதவியும் உறுபொருள் கொடுத்தும்    

        பிற்றைநிலை முனியாது கற்றல் நன்றே

        பிறப்போ ரன்ன உடன்வயிற் றுள்ளும்

        சிறப்பின் பாலால் தாயும்மனம் திரியும்

        ஒருகுடிப் பிறந்த பல்லோ ருள்ளும்

 

         மூத்தோன் வருக என்னாது அவருள்

        அறிவுடை யோன்ஆறு அரசும் செல்லும்

        வேற்றுமை தெரிந்த நாற்பால் உள்ளும்

        கீழ்ப்பால் ஒருவன் கற்பின்

        மேற்பால் ஒருவனும் அவன்கட் படுமே”

 

          கற்பிக்கும் ஆசிரியருக்குத் தேவைப்படும் போது வேண்டிய உதவிகள் செய்தும், வேண்டும் பொருளைத் தந்தும் (கற்றுச் சிறந்தோங்கி வாழும்) பின்னாளில், இப்படி இருந்த நிலைமைகளை எண்ணி வருந்தாமலும், வெறுப்படையாமலும் கற்பது நன்றாகும். ஒரு தாய் வயிற்றில் பிறந்த பல பிள்ளைகளுள், கல்விச் சிறப்பால் உயர்ந்தவனைத் தாய் மனம் விரும்பும். கல்லாத பிள்ளையை எண்ணித் தாயுள்ளம் கூட வேறுபடக் கூடும். வீட்டில் மட்டுமல்ல, வெளியில் பொது இடங்களிலும் ஒரு குடும்பத்தில் உள்ளவர்களில் மூத்த பிள்ளையை வருக என்றழைத்துச் சிறப்புச் செய்யாமல், அந்தக் குடும்பத்தில் உள்ள கற்றறிந்த பிள்ளையையே அரசனும் விரும்புவான். அந்தப் பிள்ளை செல்வதையே அரசனும் கேட்பான். இதுமட்டுமா? வேறு வேறு வகையாக உள்ள நான்கு குல மக்களுக்குள்ளும், கீழ்ச் சாதிக்காரன் ஒருவன் கற்றறிவு உடையவனாக இருந்தால், மேல் சாதியான அவனிடம் சென்று பணிந்து கற்க வேண்டிய கட்டாயத்துக்கு உள்ளாகின்றான். எனவே இத்தகைய சிறப்புடைய கல்வியை எப்படியேனும் கற்றுத் தெளிதல் அவசியம்.

          வீரத்தைப் போற்றும் புறநானூற்றில் கல்வியின் மேம்பாடு குறித்து ஒரு மன்னன் பாடிய கவிதையாகும். இக்கவிதையின் கரு பொன்போன்று போற்றத்தக்கது.