ஆட்சியாளர் கடமைகள்

 

ஆட்சியாளர் கடமைகள்

         

          ஒரு நாட்டை ஆளும் அரசன் மக்களை வாட்டி வதைக்காமல் வரி வசூலிக்க வேண்டும் என்பதை அழகிய யானை புகுந்த வயல் உவமையால் விளக்கும் பாடல்.

 

 

மக்களிடம் வரி வசூலிக்கும் முறை

புறநானூறு பாடல் எண் – 184

பாடியவர்- பாண்டியன் அறிவுடை நம்பியைப் பிசிராந்தையார் பாடிய பாடல்.

 

காய்நெல் அறுத்துக் கவளம் கொளினே

மாநிறைவு இல்லதும் பன்நாட்கு ஆகும்

நூறுசெறு ஆயினும் தமித்துப்புக்கு உணினே

வாய்புகு வதனினும் கால்பெரிது கெடுக்கும்

அறிவுடை வேந்தன் நெறிஅறிந்து கொளினே

 

கொடி யாத்து நாடுபெரிது நந்தும்

மெல்லியன் கிழவன் ஆகி வைகலும்

வரிசை அறியாக் கல்லென் சுற்றமொடு

பரிவுதப எடுக்கும் பிண்டம் நச்சின்

யானை புக்க புலம்போலத்

 

தானும் உண்ணான் உலகமும் கெடுமே!

 

விளைந்த வயலிலிருந்து நெல்லைக் கொண்டு போய்ச் சேமித்து வைத்துக் கொண்டு, கவளம் கவளமாகக் கொடுத்து வந்தால், ஒரு ‘மா’ வுக்கும் குறைவான நிலத்தில்  விளைந்த நெல் கூட யானைக்குப் பல நாள் உணவாகத் தரப் பயன்படும். ஆனால், அதே யானையை அதன் விருப்பத்திற்கு மேய்ந்து தின்ன விட்டுவிட்டால் நூறு வயலில்  விளைந்த நெல் கூட அதன் பசிக்குப் போதாது ஆகிடும். காரணம், யானையின் வாய்க்குள் போவதை விடக் காலில் மிதிபட்டு அழிவதே அதிகமிருக்கும். இந்த உண்மையை அறிவுடைய அரசன் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

மக்களிடம் வரி வாங்குவதில் இந்த வழியையே அவன் மேற்கொள்ளவும் வேண்டும். மேற்கொண்டால், நாடு கோடி கோடியாக வருவாய் தந்து வளமும் தழைக்கச் செய்யும்.

       இவ்வாறு இல்லாமல், அரசன் அறிவுத் திறம் அற்றவனாகி, தரமற்ற தன்னுடைய சுற்றத்தார்கள் பேச்சைக் கேட்டு, மக்களை வருத்தி, அன்றாடம் வரி வாங்கிப் பணம் சேர்க்க விரும்பினால் அவனுடைய நாடு யானை புகுந்த வயல் போலக் கெடும். அவனும் வாழ மாட்டான். அவனுடைய நாடும் வாழாது அழியும்.